Dünyada Altın Para Standardı 1870 yılından Birinci Dünya Savaşının başlangıcına kadar (1914) kesintisiz biçimde uygulanmıştır.

TEMEL ÖZELLİKLERİ

• 1. Altın para standardında her ülkenin parasının değerinin belirli ağırlıkta saf altın olarak tanımlanması
• 2. Altın alım-satım, ihraç ve ithalinin serbest bırakılması

"Her ülke ulusal parasını altına bağlayınca tüm ulusal paralar otomatik biçimde sabit kurlarla birbirlerine bağlanmış olur. Ulusal paralar arasındaki değişim oranı bu paraların kapsadığı altın miktarının oranına bağlıdır."

I. Dünya savaşı ile II. Dünya savaşı arasında parasal sistem tam bir kaostu. Bir sistemin oluşturulmadığı dönemdir. Her ülke ikili anlaşmalar yapmışlardır ancak uzun vadede etkili olmamıştır. Her ülke bu dönemde bireysel davranmıştır. Örneğin Sterling sahası, Altın sahası, dolar sahası gibi sahalara paralarını bağlamışlardır. Bu sahalar da çok güvenilir değildir. II. Dünya savaşından sonra tekrar bu sisteme dönülmek istendiyse de başarılı olamamıştır. 1929 yılındaki kriz ile birlikte ülkeler daha bireysel davranmaya başlamışlardır. 1943 yılında sistemden vazgeçildi ve ardından Bretton Wood's sistemine geçildi.

1960 ocak ayında Londra Altın Fonu kuruldu. Görevi ise "Spekülasyon Talebini" karşılamaktı. Londra Altın Fonunun yıkılmasının ardından özel piyasalarda altın fiyatlarının desteklenmemesi kararı alındı. Altın konusunda ikili fiyat sistemine geçildi. Merkez Bankaları aralarındaki işlemlerde resmi altın fiyatlarını eski düzeyde sabit (1 Ons=35 Dolar olarak) tuttu ancak özel piyasalarda fiyatlar serbest bırakılıyordu. Böylece altının parasal işlevi gerilemeye başladı.

1971 yılında ABD Başkanı NIXON birçok ekonomik karar aldı ve konvertibiliteyi durdurdu. Başlanıçta bu durum geçici olarak algılandı ancak sonradan durumun öyle olmadığı anlaşıldı. Bu olaya "Altın Penceresinin Kapanması" denildi.