YABAN DOMUZLARI

Eski dünyanın seyrek ormanlarında yaşayan iri üçgen kafalı, sert kıllı, hepçil (bitki ağırlıklı) beslenen yaban hayvanı. Domuzgiller familyasının Bilimsel Adı “Sus scrofa” dır.

Yaban domuzuna bütün Avrupa ve Asya da ve Kuzey Afrika da rastlanır. Kuzey Amerika ya da sokulmuştur. Sert Kahverengi ya da Siyah postlu güçlü bir hayvandır. Sürekli uzayan dört köpek dişi hem kökleri çıkarmak için toprağı kazmaya yarar, hemde tehlikeli bir silahtır.

Beslenme rejiminde bitkiler ağır basar. Sonbahar da elli kadar dişi ve yavrulardan oluşan aileler halinde toplanan yaban domuzları tarıma büyük zarar verebilirler. Bu hayvanın gebelik süresi dört aydır. Dişi bir batımda 12 ye varan yavru doğurabilir. Yavruların postu açık renk düşey şeritlidir.

Yavrular 18 aylıkken cinsel olgunluğa erişirler. Normal boyutlarına 6 yaşına doğru ulaşırlar.

Avrupa da yaşayan türe yakın 4 yaban domuzu türü daha vardır. Burneo da bulunan sakallı yaban domuzu (Sus barbatus), Cava yaban domuzu (Sus verrucosus), Assam ormanlarında yaşayan cüce yaban domuzu (Sus salvianus), Asya da bulunan yeleli yaban domuzu (Sus cristatus)

Yaban Domuzu Avı

Yaban domuzu Türkiye'nin Kırklareli, Tekirdağ, İstanbul, Sakarya, Bolu,Zonguldak, Kastamonu, Samsun, Sinop, Giresun,Rize, Artvin, Balıkesir, Bursa, Antalya, Muğla, Aydın, Afyon, Kütahya, Mersin illerinin yani kabaca bütün Anadolu'nun ormanlarında bulunur.

Türkiye de avcılar arasında 1 yaşından küçük yavrularına moza ya da potnak, dişilerine beniş, erkeklerine azılı adı verilir. Türkiye de yaban domuzu bekleme yaklaşma ve sürek avıyla avlanır.

Bekleme avında yaban domuzunun dolaştığı orman bölgesi yakınındaki tarla da gece pusuya yatılır. Yaban domuzları çok iyi koku aldığından, avcının rüzgar yönüne çok dikkat etmesi gereklidir.

Yaklaşma avı daha çok karlı havalarda uygulanır ve gündüz bile yapılabilir. Yaban domuzu avında üçlü dirhem adı verilen 9 taneli mermiler 50-60 metre uzaklıktan iyi sonuç verir.