YILANLAR

Bedenini yanlara doğru dalgalandırarak yer değiştiren, uzun gövdeli, ayaksız sürüngenlerdir. Görünüşleri çirkinde olsa, onlar doğanın doktorlarıdır. Onların var olmadığı bir habitatın dengesi tarım aleyhine bozulur..

Yılanlar daha çok uzun gövdeli ve ayaksızdırlar. Daha çok ekvator ve dönenceler bölgesinde ve sıcak ılıman bölgelerde yaşar, kertenkelelerle birlikte pullu sürüngenler takımını oluştururlar. Kertenkelelerde olduğu gibi yılanlarda da enlemesine bir dışkılık yarığı ve erkeklerinde çiftleşme organı olarak iki hemipenis vardır.

Bazı kafa kemikleri, özellikle alt çeneyi askıda tutanlar çok hareketli olduğundan çok iri avları bile yutabilirler. Dişleri küçük ve sivri omurları öndenobrukludur. Ayak - bacak iskeleti asla yoktur. Fakat boğagiller gibi en ilkel türlerinde kalça kemeri kalıntısına rastlanır.

Bu canlıların gözlerinde sabit bir bakış sağlayan saydam bir pul örtüsü bulunur. Bedeni kaplayan deri pulları genellikle küçüktür ve kemikleşmiş deri levhaları asla bulunmaz. Genel olarak hepsinde yalnız sağ akciğer bulunur. Akciğer çok uzundur ve bir hava kesesi ile sona erer.

Yılanlar bedenlerini sağa sola dalgalandırarak hareket ederler. Uzun ve sayıca çok olan kaburgalar,yerden destek alarak bu tip harekete yardımcı olurlar. Yılanlar yırtıcı hayvanlardır. Çoğunda zehir bezi vardır ve diş düzeni bu bezlerle bağlantılı olarak türleri sınıflandırmaya yarar.

Zehir dişi bulunmayan oluksuz dişliler; Zehir dişi arkada bulunan geride oyuklular (ki bunlar insan için tehlikeli değildirler.) Zehir dişi çenenin önünde bulunan önden oyuklular. Bu son iki öbekte zehir dişinin önünde zehirin akmasını sağlayan bir oluk bulunur. Oluklu zehirdişlilerde bu oluk kapanarak kanala dönüşür ve zehir dişi sokucu bir kanal olur.

Yılanlara özgü duyu organları arasında şunlar sayılabilir. jacobson organları (ek koklama keseleridir, ağız boşluğunun tavanına açılır, çatal dilin sivri uçları bunlardaki deliklere girince, hareket sırasında dilin topladığı kokular bu organ tarafından çözümlenir.) Gözlerle burun arasında bulunan çukurcuklar, (Bunlar sayesinde yılanlar kızıl altı ışınları algılar. Avları sıcakkanlıysa onların yerlerini belirleyebilirler.)

Yılanların çoğu yumurtlayıcıdır ve parşömenimsi kabuklu yumurtalar yaparlar.